Mijn ‘uitgevouwen’ bakstenen zie ik als een metafoor voor oprechtheid, de naakte waarheid van een steen, een op zichzelf staande entiteit midden in de verbondenheid en beïnvloeding van Anderen. Op zoek naar zichzelf.
Diffractie. Stromende ontmoetingen Golven ontmoeten elkaar en interageren op een fluïde manier, wat resulteert in nieuwe patronen en richtingen. In plaats van simpelweg te botsen en door te gaan, zoals bij een botsing tussen harde objecten. Dit principe vertaal ik in mijn werk met stof en draad.
