Gerda Blees
Thesis: E-mails aan QS. Op zoek naar de verzonnen tijd. Autobiografische kunst en het herinneren van erge dingen
Hier,
in de Amsterdamse Bijlmermeer, precies op de plek waar de flats Groeneveen en Kruitberg aan elkaar vastzaten, viel op de avond van 4 oktober 1992 een vrachtvliegtuig uit de lucht. Ik was zeven jaar oud en woonde een paar kilometer verderop. Ik weet nog dat ik een vliegtuig heel laag over ons huis hoorde vliegen. Later hoorden we dat het vliegtuig was neergestort in de flat waar mijn oppas woonde. Zij en haar familie overleefden het ongeluk, maar 43 anderen kwamen om het leven.
De Bijlmerramp was mijn eerste ramp, de eerste die ik bewust meemaakte die deel werd van het Nederlandse collectieve geheugen. Wat was die ramp? Hoe kun je iets zeggen over zo'n schokkende gebeurtenis, die iedereen anders heeft ervaren? Dit werk begon bij woorden en zinnen – echt of verzonnen – die verschillende mensen gebruikten om hun ervaring van de ramp te omschrijven.
Here,
on the night of 4 October 1992, in the Bijlmermeer in Amsterdam, exactly where two buildings called Groeneveen and Kruitberg connected, a cargo airplane fell out of the sky. I was seven years old and lived a few kilometers from the site. I remember hearing an airplane flying very low over our house. Later we heard the plane had crashed into the apartment building where my babysitter lived. She and her family survived the crash, but 43 others lost their lives.
The Bijlmer plane crash was my first disaster, the first one I was aware of that became part of the Dutch collective memory. What was this disaster? How can you say something about such a shocking event, that was experienced differently by everyone? This work started with words and phrases – real or imagined – different people used to describe their experience of the accident.
