Rosie de Graaf
Netherlands, 1993
Thesis: Brievenbundel
in de roes van de Romantiek
Ideeën en materie spoelen aan en duiken weer onder, het getij veranderd,
alles is vloeibaar.
Met een liefde voor schilderen leg ik hierin tweedimensionale beelden vast.
De fysieke eigenschappen van zowel materiaal als beeld inspireren mij tot het maken
van grafische constructies, een grid voor vervreemding, maar ook schilderijen die zowel abstracte als figuratieve elementen hebben.
Sferen en structuren worden gedurende het proces tastbaar,
waarbij ik als maker de verbanden die in mijn hoofd ronddolen probeer te vertalen naar een beeld.
Spelend met de waarneming onderzoek ik de grenzen van de verbeelding.
We leven in een wereld waarin we worden overspoeld door (af)beeld(ing)en.
Sommige daarvan zien we zo vaak, dat we ze eigenlijk niet meer zien.
Door middel van schilderen ontleed ik deze beelden laag voor laag.
Het vertrouwde vervreemd.
Tijdens mijn studie ben ik vaak verhuisd, elke keer waren daar weer nieuwe ruimtes.
De badkamer intrigeerde mij, een intieme ruimte,
waarin zoveel transformaties plaatsvinden.
Het water stroomt, spiegels beslaan, licht dat door de luxaflex schemert.
De ruimte is constant in beweging, het vertroebelt en verheldert, keer op keer.
Verfrissend om daar eens stil bij te staan.
