The Netherlands, 1997
www.meikelegene.com
Sssssssssssssh het is de wind, alleen de wind, die laat de bladeren klapperen, die rent zo snel door het veld, door het golvende gras, tegen de beboste berg botst hij op, hij barst er overheen, stijgt… stijgt… stijgt… sneller dan… de mensen… hij knalt tegen ze aan, zij slaan hem van zich af, ze tuimelen er doorheen en de wind dolt en woelt met ze, blaast in hun gezicht. De mensen kennen hier geen woorden, want het land is nog open als een stille wond – dat doet geen pijn, want het stromende bloed maakt de rivier en het gerimpelde vel maakt de bergen.
Boven het land, daar is de wind die over alles gaat, en die wispelt in het voorbijgaan: er is nog land, er is nog onontdekt land, er is nog diep land waar niemand is, waar alles nog blind en open is, er is nog land, nog land, nog land! –
